Choć nazwa „ strawberry legs ” sama w sobie może wydawać się zabawna, posiadaczkom tej przypadłości wcale nie jest do śmiechu. Czerwone kropki na nogach, które przypominają nieco skórkę truskawki - to bardzo powszechny problem kobiet. Najczęściej „wychodzą” tuż po depilacji, ale to nie jedyna przyczyna ich powstawania. Pieczenie kości piszczelowej w nogach. Pytanie zadane przez ~Nel. Pytanie dotyczy kobiety w wieku 27 lat. Witam, od miesiąca dokucza mi piekący, punktowy ból kości piszczelowej. Nie pomagają żadne maści, leki przeciwbólowe. Ból jest umiarkowany w trakcie ruchu, natomiast przybiera na sile w spoczynku. Zwłaszcza w nocy. Przyczyny swędzenia nóg: alergia, choroby skóry i wewnętrzne, podrażnienie i suchość. Fot: kei907 / fotolia.com. Swędzenie skóry nóg może być objawem chorób skóry lub narządów wewnętrznych, takich jak wątroba, nerki czy tarczyca. Swędzące plamy na nogach zwykle występują w alergii, a swędzące krostki na nogach mogą być wypadanie włosów na nogach i stopach; drętwienie lub osłabienie nóg; otwarte rany na stopach i nogach, które się nie goją; kolor skóry na nogach staje się bledszy niż zwykle lub siny; błyszcząca skóra; u mężczyzn występują zaburzenia erekcji; zanikają mięśnie nóg. Dalsza część artykułu pod materiałem wideo. Przyczyny pieczenia skóry może podzielić na: uszkodzenie fizyczne skóry, choroby skóry, infekcje skóry, choroby alergiczne, nowotwory skóry i ogólnoustrojowe, schorzenia ogólnoustrojowe, zaburzenia psychiczne.4. To też może Cię zainteresować: Swędząca wysypka na rękach – przyczyny, leczenie. U mojej 80-letniej mamy od pół roku trwale leżącej skóra na nogach zrobiła się cienka jak pergamin, błyszcząca i pomarszczona. W miejscach gdzie jest tych zmarszczeń najwięcej (na piszczeli i na udzie lewej nogi) skóra popękała. Nacieranie oliwką lub balsamem z wiesiołka (to było pod ręką) stanu nie poprawiło. . Sucha, błyszcząca skóra na nogach – przyczynySucha skóra na nogach - a dokładniej na łydkach - to bardzo powszechny problem, z którym borykają się kobiety. Gdy zauważysz go u siebie, nie trzeba jednak popadać w panikę. Przesuszenie skóry nóg z reguły nie oznacza niczego innego, jak jej odwodnienie i podrażnienie. Wówczas skóra staje się nieprzyjemnie napięta, a jej struktura przypomina papier. Jest błyszcząca, a niekiedy może się nawet łuszczyć.• Główną przyczyną błyszczącej i suchej skóry nóg jest jej nieprawidłowa pielęgnacja. Stosowanie kosmetyków zawierających drażniące składniki pozbawia skórę naturalnego płaszcza hydrolipidowego.• Skóra na nogach może stać się sucha również na skutek źle przeprowadzonej depilacji. Dotyczy to zwłaszcza kobiet, które stosują jednorazowe maszynki do golenia. • Niedostateczne nawodnienie organizmu, niskiej jakości dieta oraz stosowanie używek to kolejne powody, dla których skóra może przesuszać się oraz wyglądać nieestetycznie. • Inną przyczyną błyszczącej i suchej skóry nóg jest AZS, czyli atopowe zapalenie skóry. To przewlekła choroba, objawiająca się silnym przesuszeniem, świądem i zaczerwienieniem skóry. Rzadko jednak dotyczy ona wyłącznie jednej partii ciała. Zmiany wyglądu twarzy wskazują na obszary ciała, którym w przyszłości mogą zagrażać schorzenia. Specjaliści, wykorzystując wiedzę o tych zależnościach, wywierają wpływ na oddalone narządy i układy. Refleksologia twarzy polega na stymulacji stref twarzy, które poprzez centralny układ nerwowy korespondują z narządami naszego ciała. Dzięki tej zależności możliwa jest ocena stanu zdrowia poszczególnych organów, które jeśli zaburzone dają sygnały na twarzy w postaci tzw. złogów, zmiany zabarwienia czy struktury skóry. Choroby wypisane na twarzy Anemia: bladość twarzy, brązowe zabarwienie dolnej powieki, perłowe zabarwienia białkówki oka perłowe zabarwienie zębów bladość małżowin usznych zajady w kącikach ust uczucie pieczenia języka język gładki, czerwony Bóle głowy: zmarszczki z jednej strony czoła wyraźna zmarszczka między brwiami Cukrzyca: gładka sucha dolna warga z sinoczerwonym zabarwieniem pojawienie się martwych włosów wczesna siwizna Chore nerki: duża i mięsista górna warga gruba skóra na czole i głębokie zmarszczki czerwone uszy obrzmiałe dolne powieki długie, wąskie wypukłe paznokcie ciągła obecność białych plam powstawanie worków pod oczami Choroby i zaburzenia funkcji pęcherzyka żółciowego: żółte zabarwienie skóry koło ust pożółknięcie zębów żółta skóra koło oczu ciągłe bóle w okolicy prawej łopatki żółte zabarwienie oczu Choroby pęcherza moczowego: Obrzmienie dolnych powiek i ich zabarwienie na różowo siny kolor Choroby płuc: oba ramiona obwiśnięte zaczerwienienie policzków częste krwotoki z nosa wypukłe paznokcie Krew – objawy zastoinowe na skórze koło nosa popękane naczynia krwionośne Mała ilość erytrocytów we krwi: blada dolna (wewnętrzna) część języka Nadciśnienie: czerwony, guzowaty nos z żyłkami zrośnięte brwi zaczerwienienie policzków Nadmierne obciążenie tarczycy, mogące doprowadzić do choroby: wypukłe paznokcie częste mruganie nalot na dolnych powiekach opuchnięta szyja górny brzeg ucha zwinięty w rurkę Niedociśnienie: bladość poszczególnych fragmentów policzków bladość skóry czoła bladość twarzy obwisłe powieki Niedobór witaminy A: niezdolność do płaczu wchodzenie ze światła do ciemnego pomieszczenia utrata zdolności widzenia Niedobór witaminy B: obrzmiewanie języka Niedobór żelaza w organizmie: zapadłe sinawe powieki dolne okresowe pojawienie się białych plam na paznokciach czerwone uszy częste zajady w kącikach ust Niedobór wapnia w organizmie: błyszcząca skóra uszu Niedobór magnezu: drżenie dolnej powieki przypływ energii po godz. 20 zaczerwienienie skóry koło nosa Niedobór substancji mineralnych w organizmie: kruche , łamliwe paznokcie Nieżyt żołądka: biały nalot na środkowej trzeciej części języka bladość małżowin nosowych Osłabienie funkcji gruczołów płciowych u kobiet: włosy na górnej wardze zakola na czole u kobiet gęste krzaczaste brwi Schorzenia żołądka: zmiany kształtu paznokcia na palcu środkowym, pojawienie się pęknięć Serce-niewydolność i choroby: woskowe zabarwienie dolnych powiek obrzmiałe dolne powieki grube żyły na szyi trudności przy wchodzeniu po schodach Skłonność do zawału serca: drętwienie przy nacisku miejsca między dolną wargą a podbródkiem Skłonność do cukrzycy: suchy i popękany język wąska górna warga Trzustka przeciążona na granicy choroby: pomarszczona skóra twarz zgrubienia poniżej oczu Twory hemoroidalne (krwawnicowe) na organach wewnętrznych: plamy pigmentacyjne na dolnej wardze Wrzody żołądka: bóle w lewej łopatce biały koniuszek nosa Wyczerpany system nerwowy: trudności przy wchodzeniu po schodach (szczególnie w młodym wieku) Zaburzenia krążenia krwi: zbielenie koniuszka nosa zrośnięte brwi wczesna siwizna bladość twarzy bladość warg zgrubienie paznokciach Zaburzenia przemiany materii: nalot na dolnych powiekach białe plamy na paznokciach Zaburzenia funkcji trawienia: podłużne bruzdy na paznokciach w połączeniu z różnymi wypryskami na skórze czerwone uszy Zapalenie gruczołów płciowych: głębokie zmarszczki na szyi blade płatki uszu opuchnięta górna warga Zapalenie wątroby: żółte białkówki oczu żółtawość skóry policzki zapadnięte z obu stron żółte zabarwienie skóry wokół ust nieznaczne żyłki na skrzydełkach nosa brązowe zabarwienie skóry wokół oczu, ciągłe występowanie białych plam na paznokciach zgrubienie dolnego brzegu wargi Zapalenie prostaty: bardzo gruba dolna warga bladoróżowe zabarwienie skóry wokół oczu Zaparcia: brązowa skóra wokół oczu Zaburzenia krążenia krwi: zbielenie koniuszka nosa zrośnięte brwi wczesna siwizna bladość twarzy bladość warg zgrubienie paznokciach Krew - objawy zastoinowe na skórze koło nosa popękane naczynia krwionośne Mała ilość erytrocytów we krwi: blada dolna (wewnętrzna) część języka Choroby płuc: oba ramiona obwiśnięte zaczerwienienie policzków częste krwotoki z nosa wypukłe paznokcie Niedobór witaminy A: niezdolność do płaczu wchodzenie ze światła do ciemnego pomieszczenia utrata zdolności widzenia Niedobór witaminy B: obrzmiewanie języka Niedobór żelaza w organizmie: zapadłe sinawe powieki dolne okresowe pojawienie się białych plam na paznokciach czerwone uszy częste zajady w kącikach ust Niedobór wapnia w organizmie: błyszcząca skóra uszu Niedobór magnezu: drżenie dolnej powieki przypływ energii po godz. 20 zaczerwienienie skóry koło nosa Niedobór substancji mineralnych w organizmie: kruche , łamliwe paznokcie Wyczerpany system nerwowy: trudności przy wchodzeniu po schodach (szczególnie w młodym wieku) Zaburzenia przemiany materii: nalot na dolnych powiekach białe plamy na paznokciach Zaburzenia funkcji trawienia: podłużne bruzdy na paznokciach w połączeniu z różnymi wypryskami na skórze czerwone uszy Chore nerki: duża i mięsista górna warga gruba skóra na czole i głębokie zmarszczki czerwone uszy obrzmiałe dolne powieki długie, wąskie wypukłe paznokcie ciągła obecność białych plam powstawanie worków pod oczami Choroby i zaburzenia funkcji pęcherzyka żółciowego: żółte zabarwienie skóry koło ust pożółknięcie zębów żółta skóra koło oczu ciągłe bóle w okolicy prawej łopatki żółte zabarwienie oczu Choroby pęcherza moczowego: Obrzmienie dolnych powiek i ich zabarwienie na różowo siny kolor Serce-niewydolność i choroby: woskowe zabarwienie dolnych powiek obrzmiałe dolne powieki grube żyły na szyi trudności przy wchodzeniu po schodach Skłonność do zawału serca: drętwienie przy nacisku miejsca między dolna wargą a podbródkiem Wrzody żołądka: bóle w lewej łopatce biały koniuszek nosa Zniewolona 3 ZWIASTUN odcinków 17-18. Katia przechytrzy Żadana! Książę Jabłoniewski oskarżony o zabicie żony Andrieja Narośl na skórze zawsze powinna być powodem do zaniepokojenia. Tego typu wykwit może zarówno być niegroźnym włókniakiem, jak też stanowić objaw śmiercionośnego czerniaka. Zobacz, jak rozpoznać narośla na ciele i dlaczego nie wolno ich usuwać na własną rękę. Czym jest narośl na skórze? Narośl na skórze może objawem dziesiątek różnego rodzaju schorzeń i zaburzeń: nowotworowych, wirusowych, bakteryjnych, grzybiczych, autoimmunologicznych i innych. Wymienić w tym kontekście można między innymi: Włókniaki twarde i miękkie Czerniak, rak podstawnokomórkowy i inne nowotwory skóry Brodawki łojotokowe Brodawki wirusowe Brodawki stanowiące objaw zakażenia wirusem HPV Choroby zapalne, takie jak łuszczyca, liszaj płaski, liszajec, czyraczność Tego typu narośla na skórze człowieka różnią się znacznie pod względem etiologii, patogenezy oraz rokowań. Część z nich, jak choćby włókniaki, jest zupełnie niegroźna, inne (czerniak) są potencjalnie śmiertelne. Twarda narośl na skórze Twarda narośl na skórze, będąca niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów) guzkiem o względnie regularnym kształcie, z dużą dozą prawdopodobieństwa może zostać zdiagnozowana jako włókniak (łac.: fibroma). Jest to niegroźna, niezłośliwiejąca zmiana nowotworowa. W postaci twardej charakteryzuje się zerową niemal podatnością na ucisk – nie zmienia kształtu ani nie chowa się w skórze. Występuje najczęściej na rękach i nogach. Może być delikatnie zaczerwieniona. Najczęściej jest nabyta - powstaje na skutek infekcji i urazów. Należy pamiętać, że oprócz włókniaków twardych, wyróżnia się też miękkie. Mają one nieregularny, kalafiorowaty, nitkowaty lub workowaty kształt. Dają się uciskać. Często pojawiają się w większych skupiskach, między innymi na szyi, powiekach, pod pachami i w pachwinach. Mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty, a do głównych czynników etiologicznych należą: otyłość insulinoodporność zespół metaboliczny Czerwona narośl na skórze Czerwona narośl na skórzemoże świadczyć o rozwoju raka podstawnokomórkowego (BCC od ang. basal cell carcinoma). Jest to najczęściej spotykana postać nowotworu skóry (około 70-80 proc. przypadków), występująca zwłaszcza u mężczyzn po 30. roku życia. BCC rozwija się z niezróżnicowanych do końca keratynocytów, czyli komórek naskórka. Do głównych jego przyczyn należą: Genetyczne predyspozycje do kancerogenezy Promieniowanie UV emitowane przez słońce Czynnikami dodatkowo sprzyjającymi chorobie są infekcje wywoływane przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), promieniowanie jonizujące oraz dieta wysokotłuszczowa. Rak podstawnokomórkowy ma kilka postaci, wśród których można wymienić guzkową, płaską, pierwotnie wrzodziejącą i twardzinopodobną. Zmiany najczęściej pojawiając się na twarzy, spotykane są też na szyi, ramionach, plecach. Nowotwór ten określany jest jako miejscowo złośliwiejący. Występujące w jego przebiegu wykwity mają tendencję do zwiększania swojego zasięgu na skórze, ale rzadko dają przerzuty do organów wewnętrznych. Dzięki temu choroba charakteryzuje się stosunkowo niską śmiertelnością. Pamiętać należy, że czerwona narośl na skórze może być manifestacją zupełnie innych chorób, bynajmniej nie nowotworowych. Jeśli czerwone guzki mają świecącą powierzchnię i pokryte są jasnoszarymi łuskami, objawy te wskazują na rozwój łuszczycy, czyli przewlekłej choroby układowej o charakterze zapalnym. Czerwone guzki typowe są też dla groźnej choroby skóry, jaką jest liszaj płaski. Czarna narośl na skórze Czarna narośl na skórze powinna stanowić szczególny powód do zaniepokojenia. Tak właśnie objawia się rak czerniak– jeden z najczęściej występujących i zdecydowanie najbardziej złośliwy z nowotworów skóry. Do głównych przyczyn jego powstawania należą: Nadmierna ekspozycja na słońce, przy zwiększonej podatności na działanie promieni ultrafioletowych Obecność znamion barwnikowych na skórze Obniżona odporność Predyspozycje genetyczne Dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są: jasna karnacja, niebieski kolor oczu, rude włosy, piegi, zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży). Co niezwykle istotne, tego typu zmiana nowotworowa może się ujawnić po nawet 15-20 latach od wystąpienia czynnika kancerogennego, a więc np. oparzenia słonecznego. W pierwszej fazie czerniak objawia się w postaci czarnych lub brązowych narośli na skórze. Później wrasta pod powierzchnię skóry, tworząc twarde guzki. Z czasem powiększa swoją objętość, na zewnątrz zaś zmiana może zacząć wrzodzieć i krwawić. Na koniec dochodzi do przerzutów. Objęte nimi mogą być między innymi: Węzły chłonne Mózg Płuca Rokowania w przypadku czerniaka są zależne od stadium, w jakim zostanie wykryty. Średnia śmiertelność z powodu tego nowotworu wynosi w Polsce około 20 procent. Biała narośl na skórze Bladoróżowa, cielista lub biała narośl na skórze często okazuje się brodawką, będącą konsekwencją zakażenia jednym z kilkudziesięciu typów wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV - Human papillomavirus). Wyróżnia się kilka odmian brodawek, różniących się miejscem występowania na ciele oraz kształtem. Wymienić wśród nich można: Brodawki stóp, w tym: Myrmecje – twarde, głęboko zakorzenione, o nieregularnym kształcie. Są bolesne. Występują pojedynczo, wiążą się z lokalnym odczynem zapalnym. Z czasem czernieją. Brodawki mozaikowe – białe, bardziej miękkie, zlokalizowane na powierzchni skóry, występujące w większych skupiskach. Brodawki zwykle – występują na dłoniach. Mają neutralny, cielisty kolor, dość regularny, owalny kształt, ale bardzo szorstką powierzchnię. Oprócz tego wyróżnia się jeszcze brodawki płaskie, w odróżnieniu jednak od wyżej wymienionych są one jednak koloru brązowego. Brodawki same w sobie nie są niebezpieczne, szacuje się, że w ciągu życia przynajmniej jedną tego typu infekcję przechodzi około 60 procent populacji. Istnieje jednak niebezpieczeństwo błędnej diagnozy i nieprawidłowego różnicowania np. z czerniakiem lub rakiem podstawnokomórkowym. Poza tym zakażenie wirusem HPV sprzyja rozwojowi nowotworów. Kalafiorowata narośl na skórze Nieregularna kalafiorowata narośl na skórze, gdzie większa ilość grudek zbija się w jedną całość, to prawdopodobnie kłykciny kończyste (Condylomata acuminat). Zwłaszcza, jeśli zmiana ulokowana jest w takim miejscu, jak: Wargi sromowe, pochwa Moszna, napletek, trzon prącia Okolice odbytu Kłykciny kończyste również są wywoływane wirusem brodawczaka ludzkiego, a do zakażenia dochodzi w trakcie kontaktów seksualnych (stąd zwyczajowa nawa – brodawki płciowe lub weneryczne). Choroba często ma przebieg łagodny, ograniczony do zmian skórnych i lekkiego świądu. Niekiedy jednak swędzenie może być dojmujące, a z odbytu dobywać może się krew, co ma związek z uszkodzeniem śluzówki. Jak usunąć narośl na skórze domowym sposobem Wielu pacjentów pyta, jak usunąć narośl na skórze domowym sposobem. Odpowiedź na tak zadane pytanie jest klarowna – żadnych tego typu zmian nie wolno usuwać na własną rękę. Nawet jeśli zmiana skórna finalnie okaże się niegroźna, musi zostać zbadana i poddana ocenie lekarza. Niezbędne może się okazać pobranie wycinka do histopatologii w celu potwierdzenia lub wykluczenia zmian nowotworowych oraz określenia stopnia ich ewentualnej złośliwości. Samodzielne usunięcie jakiejkolwiek narośli na ciele skutkować może pogorszeniem stanu zdrowia oraz zaniechaniem profesjonalnego leczenia, czego efekty potencjalnie są nawet śmiertelne. Jak usunąć narośl na skórze zabiegowo lub farmakologicznie Usuwanie narośli wykonuje się różnymi metodami, w zależności od charakteru występujących na skórze zmian. Zlecane ścieżki postępowania, to: Czerniak: resekcja chirurgiczna plus chemoterapia lub radioterapia Rak podstawnokomórkowy: zabieg chirurgiczny, krioterapia, laseroterapia, terapia fotodynamiczna, łyżeczkowanie, radioterapia Włókniak: usunięcie chirurgiczne, laseroterapia, elektrokoagulacja lub pozostawienie zmiany nietkniętą. Brodawki na stopach i dłoniach: 15-procentowy kwas salicylowy, imikwimod, 5-fluorouracyl, ewentualnie – laseroterapia, elektrokoagulacja, zamrażanie, łyżeczkowanie Kłykciny kończyste: leki cytostatyczne (metotreksat, 5-fluorouracyl) , antywirusowy interferon alfa, a w razie nieskuteczności – zabieg chirurgicznego wycięcia, elektrokoagulacja, wypalenie kwasem trójchlorooctowym. Nieestetycznie błyszcząca się skóra to utrapienie wielu kobiet. Szczególne podczas wyższych temperatur, kiedy wydzielanie sebum się zwiększa, ciężko jest nad nim zapanować. Poznaj sposoby, dzięki którym zmniejszysz ten problem i zmatowisz skórę na wiele artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz Adobe StockBłyszczeć czy nie błyszczeć? Niekiedy ciężko jest połapać się w makijażowych trendach, które raz promują błyszczącą skórę, innym razem sugerując jej całkowite zmatowienie. Naszym zdaniem najlepiej zachować umiar i zawsze dążyć do jak najbardziej promiennego i jednocześnie naturalnego efektu. Czasem nawet na co dzień nie potrafimy powstrzymać się przed muśnięciem rozświetlaczem szczytów kości policzkowych, jednocześnie próbując pozbyć się tłustej warstwy z czoła i nosa. Błyszczenie się skóry spowodowane jest nadmierną produkcją sebum przez nasze pory. Ich pobudzenie może być skutkiem braku witamin, zatkanymi porami, kiepską dietą czy zaburzeniami hormonalnymi. Na szczęście za pomocą pielęgnacji i makijażu możemy nad nim zapanować. Nie ograniczaj się jednak tylko do dobrze znanego pudru i zacznij walkę z błyszczącą się twarzą już na etapie kosmetyków pielęgnacyjnych. Trzymając się naszych rad szybko zobaczysz, że twoja skóra jest zdecydowanie bardziej przede wszystkim Walkę z nadmiernym wydzielaniem serum należy zacząć już na etapie pielęgnacji skóry. Błyszcząca się skóra to efekt zaburzonej pracy gruczołów łojowych, które możesz uspokoić za pomocą intensywnego nawilżenia. Cera, której dostarczysz wiele potrzebnych minerałów i cennych składników odwdzięczy się nam zdrowym, ale nie nadmiernym blaskiem. Stanie się także bardziej miękka i ukojona. Krem i serum nakładaj po każdym oczyszczeniu twarzy, rano i kiedy jesteś bardzo zmęczona, nie idź spać w makijażu. To prosta droga do zapchanych porów i powstawania niedoskonałości oraz nadmiernego błyszczenia. Używając do higieny wody, naruszasz naturalne pH skóry, które przywrócić możesz za pomocą toniku. Ten niedoceniany kosmetyk ma ogromny wpływ na wygląd skóry, więc zacznij traktować go jako nieodłączną część demakijażu. Tonik usunie resztki makijażu i zanieczyszczeń, ukoi skórę i wpłynie na jej efekty matujące dadzą także maseczki z glinki. Wykonywane 2-3 razy w tygodniu (w zależności od cech twojej skóry) dokładnie oczyszczą skórę panując nad sebum i regulując jego wydzielanie. Najczęściej spotykana jest glinka zielona, ale nie wahaj się, jeśli będziesz miała okazję wypróbować działanie białej lub czerwonej. 123RF Źródło: 123RFMatujący makijaż Poszczególne marki dbają o to, by ich oferta była zróżnicowana i pasowała do wielu rodzajów skóry. Serie matujące nie są już niczym zadziwiającym. Dzięki kosmetykom o tym działaniu nie trzeba co chwilę zerkać w lusterko, by upewnić się, że blask na szczycie naszego nosa nikogo nie oślepi. Zarówno podkłady, jak i pudry matujące hamują i kryją sebum, długo utrzymując się na skórze. Pod ich wpływem cera staje się miękka i jednolita, więc jeśli masz problem z niedoskonałościami, bądź pewna, że kosmetyki te skutecznie je zamaskują. Poprawiając makijaż w ciągu dnia, staraj się nie nakładać kolejnych warstw pudru, dopóki nie zbierzesz ze skóry nadmiaru sebum. Najprościej zrobić to za pomocą bibułek matujących, które zawsze warto mieć w kosmetyczce. icon info W artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści. Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania. Wykwity skórne dzielimy tradycyjnie na pierwotne i wtórne: pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem. Nie jest to jednak regułą, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe. Wyróżniamy następujące wykwity pierwotne: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel. Wtórne wykwity obejmują nadżerkę, przeczos, pęknięcie i rozpadlinę, łuskę, strup, owrzodzenie a także bliznę. Wykwity pierwotne Plama Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte); w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem Fot. 2. Plamy rumieniowe Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. 1. Plamy z zaburzeń ukrwienia Plamy związane z przekrwieniem. Plamy te powstają na skutek poszerzenia naczyń krwionośnych i są najczęściej zmianami zapalnymi. Wykwity tego typu przejściowo bledną przy ucisku. W zależności od wielkości wyróżniamy: plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w osutkach polekowych rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny - związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie. Plamy związane z niedokrwieniem – powstają na skutek zmniejszonego napływu krwi tętniczej (np. w skutek zimna), utrudnionego odpływ krwi żylnej (niewydolność żylna), zmian hematologicznych (poliglobulia, kriofibrynogenemia). Plamy mają barwę siną i spowodowane są odtlenowaniem krwi na poziomie tkankowym. 2. Plamy spowodowane zaburzeniami unaczynienia Związane są z trwałym rozszerzeniem naczyń włosowatych. plamy naczyniowe wrodzone - np. znamię ogniste, naczyniaki plamy naczyniowe nabyte - np. teleangiektazje (trwałe rozszerzenie naczyń), pajączki naczyniowe, naczyniaki starcze (zobacz: Żylaki). 3. Plamy wybroczynowe Powstają wskutek wylewu krwi do skóry. Cechą charakterystyczną jest to, że nie bledną przy ucisku. Barwa plam zależy od głębokości, na której one występują (powierzchowne - barwa czerwona, głębsze - barwa sina) i od upływu czasu (początkowo są czerwone, następnie sine a później przybierają kolor brunatny). Grudka Fot. 3. Grudka Grudka jest wykwitem wyniosłym ponad powierzchnię skóry i odgraniczonym od otoczenia. Ustępuje bez pozostawienia blizny. Grudki mają wielkość od 1mm do 1cm. Większe wykwity powstałe ze zlania się grudek określamy mianem blaszek (tarczek). Wyróżniamy: grudki naskórkowe - zmiany dotyczą tylko naskórka (brodawki zwykłe, brodawki płaskie, kłykciny kończyste) grudki skórno-naskórkowe - polegają na występowaniu zmian zarówno w naskórku jak i w skórze właściwej (liszaj płaski, łuszczyca) grudki skórne - polegają na zmianach w obrębie skóry właściwej bez wyraźnych odchyleń ze strony naskórka (obrzękowe w rumieniu wielopostaciowym wysiękowym, naciekowe - w kile). Guzek Fot. 4. Guzek Fot. 5. Guzek (znamię skórne) Fot. 6. Pęcherzyk Fot. 7. Pęcherz Fot. 8. Krosta Guzek to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry (do wielkości 1 cm), dobrze odgraniczony od otoczenia i ustępuje z pozostawieniem blizny. Zmiany dotyczą tkanki łącznej skóry właściwej. Guzki są charakterystycznymi wykwitami dla przewlekłych chorób ziarniniakowych jak: gruźlica, sarkoidoza, kiła. Mogą także powstawać w wyniku zaburzeń metabolicznych (nagromadzenie materiału depozytowego: kępki żółte) lub rozrostu nowotworowego (czerniak guzkowy, postać guzkowa raka podstawno komórkowego). Guzki często wykazują tendencję do rozpadu i tworzenia owrzodzeń. Guz Guz to wyniosły ponad powierzchnię skóry wykwit, który wywodzi się z głębokich warstw skóry i tkanki podskórnej. Ustępują z pozostawieniem blizny (za wyjątkiem rumienia guzowatego, grzybicy głębokiej i ziarniniaka grzybiastego). Wielkość guza przekracza 1 cm. Pęcherzyk Pęcherzyk jest małym wykwitem (średnicy do 1 cm), wyniosłym ponad powierzchnię skóry, wypełnionym płynem. Pęcherz Pęcherz to wyniosły ponad powierzchnię skóry wykwit, zawierający płyn, którego średnica przekracza zwykle 1 cm. Pęcherze powstają na skutek rozwarstwienia poszczególnych warstw naskórka lub na granicy skórno-naskórkowej. Wyróżniamy następujące typy pęcherzy: pęcherze podrogowe, które leżą powierzchownie. Ich pokrywę stanowi wyłącznie warstwa rogowa, natomiast dno warstwa komórek kolczystych. Są one nietrwałe, mają cienką i wiotką pokrywę, która ulega przerwaniu w wyniku czego tworzy się nadżerka, pokrywająca się wkrótce strupem. Tego typu wykwity występują w pęcherzycy liściastej, odmianie pęcherzowej liszajca zakaźnego pęcherze śródnaskórkowe (akantolityczne) – powstają w warstwie kolczystej w wyniku utraty łączności pomiędzy komórkami. Pęcherze są duże, często wiotkie. Typowo występują w pęcherzycy zwykłej pęcherze podnaskórkowe - ich pokrywę stanowi cały naskórek. Są one dobrze napięte, stosunkowo trwałe i oporne na urazy mechaniczne. Powstają w pemfigoidzie, w nabytym pęcherzowym oddzielaniu się naskórka, opryszczkach ciężarnych, chorobie Duhringa (zobacz: Pemfigoid pęcherzowy, Zapalenie opryszczkowate skóry, Nabyte pęcherzowe oddzielanie się naskórka). Krosta Krosta jest drobnym wykwitem, wyniosłym ponad powierzchnię skóry i wypełnionym od początku treścią ropną. Bąbel Bąbel to wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, szybko powstający i ustępujący bez pozostawienia śladu. Powstanie bąbla związane jest z obrzękiem podścieliska łącznotkankowego skóry właściwej na skutek zwiększonej przepuszczalności naczyń skórnych. Bąbel charakteryzuje się barwą porcelanowo białą lub różową, wyraźnym odgraniczeniem od otoczenia i znaczną spoistością. Pojawieniu się bąbli towarzyszy zazwyczaj świąd. Są to wykwity spotykane po oparzeniu pokrzywą lub w grupie chorób zwanych pokrzywkami. Wykwity wtórne Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek. Przeczos Fot. 9. Przeczos Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów. Pęknięcie, szczelina Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa). Rozpadlina Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny. Łuska Fot. 10. Łuska Fot. 11. Strup Fot. 12. Owrzodzenie Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka. Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasaki). Strup Strup wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia - blizny. Owrzodzenie Owrzodzenie jest ubytkiem naskórka i skóry właściwej ustępującym z pozostawieniem blizny. Owrzodzenia mogą powstawać na skutek: chorób naczyń żylnych, tętniczych, limfatycznych na skórze niezmienionej w wyniku działania czynników fizycznych, chemicznych, urazów mechanicznych, długotrwałego ucisku rozpadu guzów, guzków, krost w przebiegu niektórych chorób infekcyjnych a także chorób tkanki łącznej. Blizna Blizna jest tkanką łączną włóknistą wypełniającą miejsce uszkodzenia skóry właściwej. Odmiany blizn: blizny przerosłe - wyniosły, nierówny rozrost tkanki bliznowatej ponad poziom otaczającej skóry (blizny pooparzeniowe) bliznowce - podobne do blizn przerosłych. Różnią się jednak tym, że oprócz obszaru uszkodzenia skóry zajmują także otaczającą skórę, niezmienioną chorobowo. Bliznowce pojawiają się po pewnym czasie od zagojenia rany blizny zanikowe - najczęściej bywają zejściem stanu zapalnego. Leżą w powierzchni skóry lub są zapadnięte, cienkie, marszczące się bibułkowato (DLE, zespół Grahama-Little’a, gruźlica toczniowa płaska).

błyszcząca skóra na nogach